الهی!
بر تارک ما خاک خجالت نثار مکن،
و
ما را به بلای خود گرفتار مکن!
الهی!
تو آنی که از بنده ناسزا بینی،
و به عقوبت نشتابی;
از بنده کفر می شنوی،
و نعمت از وی باز نگیری ;
توبت و عفو بر وی عرضه میکنی،
و به پیغامِ خطابِ خود، او را باز خوانی;
و گر باز اید،وعدهء مغفرت می دهی.
چون با دشمن بد کردار چنینی،
چه گویم که،
با دوستان نیکوکار چونی؟
پیر سبز پوش گفت:
هر که چهار چیز بدانست،از چهار چیز برست:
هر که بدانست که،هر چه قضاست بدو خواهد رسید،
از غم برست;
هر که بدانست که،در قسمت میل نکرده است،
از حسد برست;
هر که بدانست که،
خدای تعالی در آفرینش غلط نکرده است،
از عیب برست;
هر که بدانست که،اصل او چیست،
از تکبر برست.
پیر سبز پوش گفت:
بهار،سه است:
بهاری است در وقت تندرستی و جوانی;
و بهاری است نعیم و مُلک جاودانی;
و بهاری است نهانی، اگر داری، دانی.
بر گرفته از کتاب مشق عشق
پیر سبز پوش
خواجه عبد الله انصاری
font-family:RTL4,/p